Filmy śmierć, eksploatacja

Mondo Cane można by tłumaczyć jako "Pieskie Życie". Z tym związkiem frazeologicznym kojarzy się zazwyczaj szarówa, pustka w portfelu i nieprzejednany wykidajło w gospodzie. Taki był słodko-gorzki film Charliego Chaplina pod tym właśnie tytułem. Trudno o większe nieporozumienie. Mondo Cane opowiada o życiu skundlonym, atawistycznym, sprowadzonym to najniższych instynktów – chuci, głodu i chęci przeżycia. Nakręcony w 1962 roku film, wprowadzony na ekrany jako dokument etnograficzny, to w istocie najczystsze kino eksploatacji. Wątpliwości cenzury budziły przede wszystkim sceny bezwzględnego uboju dziesiątek zwierząt, które w spazmach dogorywają na ekranie, oraz zarejestrowana w trakcie encierro – gonitwy byków i ludzi w Pampelunie – śmierć człowieka. Ironii całemu przedsięwzięciu dodaje jaskrawa kolorystyka, wynikająca z zastosowania w filmie Technicoloru.

Chuck Tatum jest upadłym dziennikarzem, który po pracy w Nowym Jorku, Denver, czy Filadelfii, trafia do Albuquerque i zaczyna pracę w małej, lokalnej gazecie. Wierzy, że w końcu trafi na jakiś wielki temat, który znowu wyniesie go na sam szczyt. Pewnego dnia, przypadkiem trafia na miejsce wypadku. Pewien mężczyzna, został uwięziony w opuszczonych jaskiniach. Chuck czuje, że ten temat będzie jego trampoliną na szczyt.

Podczas II wojny światowej amerykańska grupa jeńców organizuje ucieczkę z niemieckiego obozu kierowanego przez sadystycznego komendanta.

W więzieniu dla kobiet na tropikalnej wyspie, więźniarki są brutalnie gwałcone i torturowane przez strażników i komendanta. Jeden ze strażników zakochuje się w pięknej więźniarce i postanawia jej pomóc w ucieczce.

Ekspert od broni palnej wpada w szał i zabija swoją niewierną żonę i jej kochanka. Chcąc wymazać z pamięci tą zbrodnię, zatraca się w półświatku prostytutek i egzotycznych tancerek. Towarzyszy mu w tych eskapadach jego biseksualna siostra i jej perwersyjny chłopak.

Grupa amerykańskich żołnierzy ma wykonać niebezpieczne zadanie, dostać się do hitlerowskich sztabu i wykraść stamtąd strategiczne plany. Na miejscu okazuje się, że w obozie ukryte są niezliczone skarby, co dla żołnierzy jest jeszcze bardziej interesujące niż ich główne zadanie.